Moeilijke momenten...

Gisteren in de namiddag is Rudi verhuisd naar de palliatieve zorgen in het salvator ziekenhuis. Dat eerste moment toen we er aan kwamen was wel een heel moeilijk moment, allebei hadden we het gevoel: 'was het dit nu????'. Dat gevoel is wel vervaagd nu... het is een luxe te weten dat je daar helemaal vrij bent. Zo kan Rudi donderdag, vrijdag en in het weekend gewoon overdag naar huis, hij mag ook thuis slapen maar of dit nog aangewezen is? Ik of de kinderen kunnen ook bij hem blijven slapen. Gisteren en vandaag zijn er ook nog heel veel mensen op bezoek geweest, dit is zwaar, maar hij is wel blij nog zoveel mensen te zien. De voorbije nacht was geen echte goeie nacht, de flap is helemaal losgekomen, het laatste draadje is nu ook doorgeknapt. Ook het ademen ging niet goed, waardoor hij extra zuurstof nodig had vannacht. Overdag is dit veel beter en heeft hij dit niet nodig. We hopen dat hij zich nog zo goed blijft voelen en vrijdag op een behoorlijke manier kan meegaan naar de kampioenenhulde van Heusden-Zolder. Het is voor ons een speciale editie want Wesley werd genomineerd voor een prijs, uiteraard wil Rudi daar heel graag bij zijn!